مروری بر کاربردهای عملی نانو فناوری در پالایش باقی مانده علف کش ها و آفت کش ها در محیط

آلودگی منابع آب و خاک بر اثر کاربرد بی رویه آفت کش ها در اراضی کشاورزی از جمله معضلات زیست محیطی مهم دنیاست. گستره وسیعی از مواد نانویی برای سمیت زدایی محیطی مورد استفاده قرار می گیرند که از جمله آنها می توان به ذرات نانو فلزی، نانو اکسیدها، نانو رس ها و دندریمرها اشاره کرد. در مطالعات مختلف به تجزیه آفت کش ها با استفاده از ذرات نانو (نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی، نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم) اشاره شده است. امروزه استفاده از دی اکسید تیتانیوم برای تجزیه نوری آفت کش ها به دلیل کارکرد مناسب آن در دما و فشار معمولی با نیاز کم به انرژی نورانی، بدون احتیاج به معرف های شیمیایی و کاتالیزورهای گران قیمت مورد توجه قرار گرفته است. آهن صفر ظرفیتی به دلیل هزینه کم و سهولت تولید، روش عملی مناسبی برای تجزیه باقی مانده آفت کش ها به شمار می رود. حمله رادیکال های پراکسید یا هیدروکسیل و انتقال الکترون مکانسیم عمل دی اکسید تیتانیوم برای تجزیه نوری آفت کش ها محسوب می شود. برخی شواهد حاکی از وجود مخاطرات زیست محیطی مترتب بر کاربرد مواد در اندازه نانو است. اکثر ذرات نانو دچار تجزیه زیستی نمی شوند و انتظار می رود که در بدن موجودات زنده به خصوص در سطوح بالای زنجیره های غذایی تجمع یابند. مواد در اندازه نانو ویژگی های غیرمعمول فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی از خود بروز می دهند، که ممکن است به میزان قابل توجهی با خصوصیات آنها در اندازه معمول متفاوت باشد. از این رو ضروری است توسعه فناوری نانو در چارچوبی مسئولانه و ایمن صورت پذیرد.